ادارات دولتی یزد فردا تعطیل شد

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از تسنیم، سازمان‌های خدمات رسان فردا مشغول خدمت‌رسانی هستند و بانکها نیز در شعب منتخب به مردم ارائه خدمت می‌کنند.فعالیت ادارات نیز به صورت کشیک اعلام شده است.

این تعطیلی با توجه به بروز سیل و ایجاد خسارت به شهر یزد تصمیم‌گیری شده است.

منبع: تسنیم لینک کوتاه لینک کپی شد ۰ این مطلب برایتان مفید است؟ ارسال نظر تعطیلی ادارات اخبار عمومی اخبار مرتبط ادارات دولتی یزد تعطیل شدند ۱۴۰۱/۵/۷ تمامی ادارات استان کرمان پنجشنبه ها تا ۱۵شهریور تعطیل شد ۱۴۰۱/۵/۴ سکونت در ماه ممکن می شود؟ ۱۴۰۱/۵/۸ غذای نذری چی بپزم ؟ / ۶ نذری‌ محبوب و پرطرفدار در ایران ۱۴۰۱/۵/۸ آخرین ویدیو ها روش درست کلاچ و ترمز گرفتن که نمی دانستید + فیلم ۱۴۰۱/۰۵/۰۸ ۱۷:۱۸ احساس تورم؛ فدرال رزرو نگران چیست؟ ۱۴۰۱/۰۵/۰۸ ۱۶:۵۶ تکه تکه شدن فاجعه بار پراید در سیل دیروز + فیلم ۱۴۰۱/۰۵/۰۸ ۱۶:۴۳ مراسم تعویض پرده کعبه + فیلم ۱۴۰۱/۰۵/۰۸ ۱۵:۵۸ از مزرعه تا کارخانه؛ خیارشور چگونه تولید می شود؟ ۱۴۰۱/۰۵/۰۸ ۱۴:۳۵ بازارچه آنلاین گوشی موبایل گوشی سامسونگ گوشی اپل، آیفون گوشی شیائومی ارسال نظر

خرید نرم افزار هلو صرافی ارز دیجیتال خرید ارز دیجیتال خرید تتر خرید بیت کوین نقشه مترو تهران تقویم ۱۴۰۱ قیمت مسکن آخرین خبر ها ۱۸:۰۱ ادارات دولتی یزد فردا تعطیل شد ۱۸:۰۰ قیمت جدید کولر آبی چند؟ (جدول) ۱۷:۵۷ اعلام تحصن صدری ها در پارلمان ۱۷:۵۵ خبر خوش برای مالباختگان رمزارز جعلی ۱۷:۴۹ جشنواره تابستانی برنامه نویسی پایتون برای نوجوانان و جوانان ۱۷:۴۴ رابرت مالی: از نظر من برجام دیگر مُرده است ۱۷:۲۷ سکونت در ماه ممکن می شود؟ ۱۷:۲۶ هشدار قرمز بارش باران در جنوب کشور ۱۷:۱۸ روش درست کلاچ و ترمز گرفتن که نمی دانستید + فیلم ۱۷:۰۸ ۱۰ اکسسوری که در ترند تابستان امسال قرار دارند ۱۷:۰۴ افزایش ۴۰ برابری قرارداد دو بازیکن استقلال! ۱۷:۰۱ ۲۰ گوسفند در ازای کریس رونالدو ۱۷:۰۰ پلاک خودروی بنز موجود در انبار اموال تملیکی بوشهر جعلی است ۱۶:۵۶ احساس تورم؛ فدرال رزرو نگران چیست؟ ۱۶:۵۵ تقدیر ایرلاین ها از سه کلیک برای جلب رضایت مسافران ۱۶:۳۹ رازهای حفظ زیبایی در ۴۰ سالگی ۱۶:۳۶ غذای نذری چی بپزم ؟ / ۶ نذری‌ محبوب و پرطرفدار در ایران ۱۶:۳۳ گران‌ ترین خودروهای جهان + عکس ۱۶:۲۶ تحویل لوازم خانگی دو ماه بعد از خرید دروغ است ۱۶:۲۳ گران ترین خانه جهان متعلق به کیست؟ + عکس ۱۶:۱۸ مهم ترین بخش بهداشت غذای نذری + نکات ۱۶:۰۹ این چندتا علامت، مربوط به مشکل هورمونیه ۱۵:۵۸ مراسم تعویض پرده کعبه + فیلم ۱۵:۵۸ فشارخون بالا؛ عاملی اصلی در وخامت حال مبتلایان به اومیکرون ۱۵:۵۵ وقوع اختلال در ارتباط برخی مشترکان همراه اول ۱۵:۳۳ اپل و گوگل باید در مورد برنامه های رمزارزی جعلی پاسخگو باشند! ۱۵:۳۳ عضو کمیسیون امنیت ملی: ایران و روسیه وارد عمیق ترین مناسبات راهبردی شدند ۱۵:۳۲ آخرین آمار کرونا در ایران (۱۴۰۱/۵/۸) ۱۵:۲۴ بازگشایی ۴۴ محور مسدود شده بر اثر سیل ۱۵:۲۰ قیمت پایه صادراتی زعفران اصلاح شد ۱۵:۱۱ سیل به بخش کشاورزی چقدر خسارت وارد کرد؟ ۱۵:۰۹ رییسی: قدردان ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر هستیم ۱۵:۰۱ رکورد کوتاه ترین شبانه روز زمین شکسته شد ۱۴:۵۴ واردات خودرو تا شهریور ممکن است؟ ۱۴:۵۱ آخرین قیمت دلار و یورو در صرافی های بانکی ۱۴:۴۹ فرمول پخت برنج نذری برای ۱۰۰ نفر با ته دیگ + اندازه برنج ۱۴:۴۳ قیمت مسکن در تهران در مرز ۴۵ میلیون تومان ۱۴:۳۵ از مزرعه تا کارخانه؛ خیارشور چگونه تولید می شود؟ ۱۴:۲۹ افزایش حقوق بازنشستگان کی اجرایی می شود؟ ۱۴:۲۸ نام گذاری شب های دهه اول محرم ۱۴:۲۴ تایید هویت کاربران؛ دیواری امن دور «دیوار» ۱۴:۲۳ ستاره ایرانی فوتبال پرتغال روی پوستر بازی سوپر کاپ + عکس ۱۴:۲۰ قیمت پایه حق العمل مشاورین املاک مشخص شد ۱۴:۱۱ یک تبعه سوئد به اتهام جاسوسی بازداشت شد ۱۴:۱۰ استراتژی «جلسه به جلسه» فدرال رزرو درباره نرخ بهره آمریکا ۱۴:۰۹ سریع ترین ربات بستنی ساز دنیا + فیلم ۱۴:۰۸ بار دیگر حامیان صدر وارد منطقه سبز شدند ۱۴:۰۵ کاهش قیمت گندم در بازارهای جهانی ادامه دارد ۱۴:۰۲ آخرین وضعیت پروازهای چارتر ۱۳:۵۹ درخواست ترخیص فوری برنج های باران خورده در گمرک زاهدان اقتصادآنلاین حوزه های پوشش خبری صفحه نخست  اقتصاد کلان  مسکن  طلا و ارز  خودرو  بورس  بیمه  بازرگانی  انرژی  صنعت  شهر  فناوری شبکه های اجتماعی  درباره ما  تماس با ما آرشیو  تبلیغات اخبار بیمه تبلیغات ارز دیجیتال

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت محفوظ و متعلق به

پایگاه خبری اقتصادآنلاین

میباشد و استفاده از آن با ذکر منبع بلامانع است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

طراحی سایت خبری آسام

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: تعطیلی ادارات اخبار عمومی ۱۴۰۱ ۰۵ ۰۸ تعطیل شد فیلم ۱۴ ۱۴۰۱ ۵

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۲۵۶۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جدیدترین تصویر از وضعیت اسفناک تئاتر شهر + عکس

 حال‌وهوای این روز‌های تئاتر رسمی، دست‌کم در تهران، با تئاتری که برای اجرا مسیر اخذ مجوز از اداره‌کل هنر‌های نمایشی را طی نمی‌کند، متفاوت است.

اداره‌کلی که روز دوشنبه ۱۷ اردیبهشت‌ماه نخست خبر خداحافظی مدیرکل آن، کاظم نظری پس از حدود دوسال و دوماه -از ۲۱ اسفندماه ۱۴۰۰ تاکنون- با کارکنان واحد‌های گوناگونش دهان‌به‌دهان چرخید و بعد هم بی‌آن‌که دلیلی برایش ذکر شود از سوی نظری تایید شد تا تئاتر رسمی، چه دولتی، چه خصوصی که از شهریورماه ۱۴۰۱ بیش‌ازپیش دچار شکاف با تئاتر غیررسمی شده است، چشم‌انتظار بماند و ببیند که متولیان دولتی این هنر چه چشم‌اندازی از آینده در ذهن دارند و تحقق این چشم‌انداز را به کدام مدیر می‌سپارند تا در مقام مدیرکلی هنر‌های نمایشی بنشیند.

سمتی که به حمید نیلی با سابقه حضور در مقام مدیرعاملی تماشاخانه ایران‌شهر، مدیرعاملی انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس، مدیرعاملی انجمن هنر‌های نمایشی ایران و... سپرده شد تا پس از طا‌ها عبدخدایی، علی منتظری، مهدی مسعودشاهی، رحیم تجلی‌برزگر، حسین سلیمی، مجید شریف‌خدایی، خسرو نشان، حسین پارسایی، حسین مسافرآستانه، قادر آشنا (دو دوره)، حسین طاهری، مهدی شفیعی، شهرام کرمی و کاظم نظری، پانزدهمین «مرد»‌ی باشد که بر صندلی مدیرکلی هنر‌های نمایشی تکیه می‌زند.

از یاد نبردن غایبان  

سازوکار رایج در اداره‌کل هنر‌های نمایشی و «شورای ارزشیابی و نظارت بر نمایش» آن به‌عنوان مرجع صادرکننده پروانه اجرا از شهریورماه ۱۴۰۱ به‌این‌سو بیش‌ازپیش دچار تفاوتی معنادار با روندی شد که گروه‌های نمایشی طی آن نیازی به حضور در هزارتوی اخذ مجوز نمی‌بینند، در مکان‌هایی غیررسمی روی صحنه می‌روند و اجرا‌های آلترناتیوی را شکل می‌دهند که می‌تواند گزینه‌ای برای اطلاع از آن‌چه روی صحنه‌های رسمی نیست، باشد. در این میان به رغم اجرا‌هایی که هر شب در سالن‌های رسمی شهر تهران، از مجموعه تئاتر شهر تا تالار وحدت و از تماشاخانه ایرانشهر تا تالار مولوی، همچنین خیل پرشمار سالن‌های خصوصی روی صحنه می‌روند، هستند بی‌شمار نویسندگان و کارگردانانی که بازگشت از راه آمده را غیرممکن می‌دانند و تکرار دوباره سازوکار پیشین برای حضور روی صحنه را محال.

وضعیتی که اگر تئاتر شهر را به‌عنوان نماد تئاتر دولتی در نظر بگیریم از نام‌هایی که از بازه زمانی شهریورماه ۱۴۰۱ به‌این‌سو در آن روی صحنه رفته‌اند، پیداست. نام‌هایی گردآمده حول ایده محوری «لزوم روشن ماندن چراغ تئاتر»  که بخش بزرگی از آن‌ها را «ناشناخته ها» و بخش دیگر را «نزدیکان به نظام سیاسی» شکل داده و همچنان به پیش می‌روند.

آن‌چه از صحبت‌های پیوستگان به جریان تئاتر غیررسمی، همچنین غایبان برمی‌آید این است که ما در تئاترمان هیچ‌گاه نهادی مستقل و مشخص نداشته‌ایم که در مواقع اضطرار ازجمله پس از اتفاقات شهریورماه ۱۴۰۱ یا پیش‌ازآن در آبان‌ماه ۱۳۹۸ یا دی‌ماه ۱۳۹۶، اهالی تئاتر را گرد هم بیاورد و موجب ایجاد اجماعی در میان‌شان شود.

پس می‌توان بخشی از چندپارگی موجود را محصول نبود چنین نهادی و به‌تبع‌آن همواره شخص‌محور بودن و تصمیم‌گیری‌های فردمحور دانست؛ اتفاقی که درحال‌حاضر نیز رخ داده است و هر کس به‌صورت شخصی تصمیم می‌گیرد که در این شرایط چه کند. ضمن اینکه به‌نظر می‌رسد تا وقتی تصمیمات به‌صورت فردی گرفته می‌شوند، نمی‌توان تصویر روشنی از آینده تئاتر در ایران به دست داد.

پیوستگان به جریان تئاتر غیررسمی، همچنین غایبان معتقدند شاید بزرگترین چالشی که از نیمه دوم سال ۱۴۰۱ تاکنون با آن مواجه‌اند، تصمیم‌گیری اخلاقی در قبال مفهوم زنانگی به نمایندگی از قلمرو‌های به حاشیه رانده‌شده باشد. مسئله‌ای که تا پیش از این اتفاقات، کمتر به آن اندیشیده می‌شد و ساده‌ترینش این‌که چرا باید برخلاف بخشی از واقعیت‌های موجود در جامعه، همچنان براساس موازین موردنظر «شورای ارزشیابی و نظارت بر نمایش»، روی صحنه رفت؟

اگر کارگردانان تئاتر ایران همچنان به این شیوه ادامه دهند ـ شیوه‌ای که منجر به نادیده‌انگاشتن خواسته بخشی از جامعه می‌شود؛ جامعه‌ای که بازیگرانِ اجرای آنها نیز ممکن است جزئی از آن باشند.

درواقع با مسئله‌ای اخلاقی مواجه‌اند. مسئله‌ای که در این‌جا مطرح می‌شود نه هنر است، نه تئاتر و نه روی صحنه رفتن یا نرفتن؛ بلکه انتخابی است که در مواجهه با این چالش اخلاقی انجام می‌دهند و دست‌کم به چهار گروه تقسیم‌شان می‌کند؛ عده‌ای که ترجیح دادند با این تصور که به‌رغم گذر از مجرای «شورای ارزشیابی و نظارت بر نمایش» برای اجرا، می‌توانند آن‌چه را که می‌خواهند، بگویند و به روال سابق به اجرا می‌پردازند.

عده‌ای دیگر که انتخاب‌شان غیاب است و نکته مورد اشاره‌شان این‌که، غیاب کارکرد خواهد داشت اگر به چشم بیاید. همچون دیوارنوشته‌ای که با رنگی پوشانده شده است، اما رنگ، بیش از پوشانندگی، به آن‌چه پنهان کرده ارجاع‌مان می‌دهد. دراین‌میان کسانی هم هستند که چنان‌چه اشاره شد انتخاب دیگری دارند؛ نه اجرا با مجوز شورای ارزشیابی و نظارت و نه غیاب. انتخاب آنها اجرای غیررسمی است.

هرچند این انتخاب علاوه بر اینکه در معرض احتمال برخورد قرارشان می‌دهد، خواه‌ناخواه دایره مخاطبان‌شان را هم محدود می‌کند. مهاجرت و وانهادن همه آن‌چه در طول سالیان متمادی ساخته شده بود و ساختن از نو در کشوری دیگر هم انتخاب گروه دیگر را شکل داده است.  

مسئله‌ای از دیروز تا امروز

چالش اخلاقی شکل‌گرفته و انتخاب‌های رخ‌داده را در شرایط کنونی درنهایت می‌توان این‌طور تفسیر کرد که در تمام این سال‌ها  ـ چه پیش از انقلاب، چه پس از آن ـ زنانی بوده‌اند که برای تحقق حقوق اولیه خود در جامعه‌ای که چه بپذیریم و چه نپذیریم، تمایلات مردسالارانه آن قابل کتمان نیست، ایستادگی کرده‌اند. این ایستادگی در بسیاری از موارد موجب ایجاد خطرات و محدودیت‌هایی هم برای آنها شده است و اتفاقات سال ۱۴۰۱ نیز یکی از بزنگاه‌های تجلی این مسئله بود؛ آن‌جایی که بخشی از زنان به‌رغم همه فشار‌های یک جامعه مردسالار و با وجود پیش‌بینی تبعات بیان مطالبات‌شان، پرسشی را پیش روی جامعه ازجمله اهالی تئاتر قرار دادند.

پرسشی از این قرار که تئاتر کِی و کجا قرار است کنار این مطالبات بایستد؟ آیا قرار است همچنان با چشمانی بسته با این ایستادگی تاریخی مواجه شود و به روال سابق ادامه دهد؟ یا می‌تواند سرانجام جایی برای خود در دل جامعه پیدا کند؟ اگر قرار بر طرح ذات‌گرایانه این سوال باشد، باید پرسید آیا اهالی تئاتر اساساً وظیفه و تعهدی بر دوش خود احساس می‌کنند یا خیر؟

آیا قائل به این مسئله هستند که هنر تئاتر ایجادکننده رابطه‌ای دوسویه میان اهالی این هنر با جامعه است یا خیر؟ اگر پاسخ به این سوالات مثبت است، آیا منطقی است که اهالی تئاتر اتفاقات رخ‌داده را نادیده بیانگارند و با فرض به ثمر رساندن ایده؛ «لزوم روشن ماندن چراغ تئاتر»، همچنان مانند سابق به کار خود بپردازند؟

قرار گرفتن این سوالات بی‌پاسخ در کنار مسئله امروز، دیروز و احتمالاً فردای تئاتر ایران، «سانسور»، مسئله‌ای که مطرح‌شدن دوباره آن این‌بار از زبان بهرام بیضایی در «نشست تئاتر امروز ایران در چهارمین جشن هنر شیراز» به یادمان می‌آورد که به‌قول او سانسور در تئاتر همواره نه‌فقط توسط دولت که به‌صورتی بی‌شکل نیز عملی شده است.

سانسوری بی‌شکل که قانونی بر آن حکفرما نیست و به همه صورت‌ها ظاهر می‌شود و مادامی که تئاتر را به بازتابی محافظه‌کارانه و توأم با احتیاط مطالبات بخشی از جامعه با رعایت موازین «شورای ارزشیابی و نظارت بر نمایش» ازیک‌سو و سخن گفتن از ایده‌های رهایی‌بخش در محافل خصوصی ازسوی‌دیگر تبدیل سازد، کاری از پیش نخواهد برد.

tags # شهرداری تهران سایر اخبار اگر این گنج پیدا شود همه مردم جهان تا زانو در طلا فرو می‌روند؛ ۹۹ درصد طلای زمین اینجاست! (تصاویر) مارخور؛ «بز» پاکستانی معروف به «پیرمرد کوهستان» که تُف‌اش ارزش طلا دارد! داستان تکاملِ موجودی به نام «پدر»؛ حیوان‌ها پدر ندارند! (ویدئو) عجیب اما واقعی؛ صدای واقعی بیگ بنگ را بشنوید!